Beda Venerabilis, De Temporibus, 1

monumenta.ch > Lucanus > sectio 270 > sectio 249 > bnf6796A.111 > sectio 679 > P > sectio 552 > sectio 7 > sectio 566 > sectio 452 > sectio 732 > sectio 296 > sectio 521 > ubk2°Ms.poet.etroman.5.54 > sectio 344 > sectio 616 > bnf8039.14 > sectio 217 > habCod.Guelf.41.1Aug.2°.190 > ubk2°Ms.poet.etroman.5.50 > sectio 633 > csg250.251 > sectio 198 > sectio 691 > sectio 440 > ubk2°Ms.poet.etroman.5.40 > sectio 195 > bavPal.lat.1685.26 > sectio 394 > sectio 531 > sectio 636 > sectio 358 > sectio 242 > sectio 317 > ubk2°Ms.poet.etroman.5.38 > bavPal.lat.1683.8 > sectio 620 > bavPal.lat.1683.22 > sectio 313 > sectio 214 > sectio 666 > bavPal.lat.1684.16 > sectio 18 > csg864.153 > uldLIP7.226 > sectio 56 > ubk2°Ms.poet.etroman.5.46 > XVII. DE SITV DAMASCI. > sectio 193 > sectio 372 > csg250.249 > bnf6796A.121 > sectio 206 > sectio 109 > sectio 491 > sectio 398 > sectio 354 > sectio 609 > sectio 571 > sectio 641 > sectio 637 > E > csg250.245 > sectio 634 > sectio 384 > sectio 301 > sectio 387 > 1 > sectio 630 > sectio 690 > sectio 595 > sectio 151 > sectio 190 > sectio 288 > sectio 288 > uldLIP7.231 > sectio 446 > sectio 457 > sectio 352 > sectio 118 > 21 > 25 > 6 > sectio 656 > 50 > sectio 10 > sectio 421 > sectio 401 > sectio 222 > bavPal.lat.869.138 > sectio 587 > sectio 562 > sectio 181 > sectio 332 > bnf10314.27 > sectio 133 > sectio 476 > sectio 578 > sectio 258 > sectio 630 > 26 > sectio 194 > sectio 541 > 35 > sectio 367 > sectio 683 > sectio 66 > sectio 541 > sectio 199 > 1
>>> Beda, De Temporibus, II. De Die.

Beda Venerabilis, De Temporibus, CAPUT PRIMUM. Temporis divisio. [

INC. AUCT. GLOSSAE.---Tempora dicuntur a temperamento, quod se invicem temperent calore et frigore. Momentis, horis, diebus, mensibus, annis, saeculis, aetatibus. Saeculis, scilicet unius hominis. Saeculum secundum quosdam sunt ducenti et viginti anni; sed Servius dicit uniuscuiusque hominis aetatem vel vitam saeculum posse dici. Beatus Hieronymus sic dicit in libro Hebraicarum Quaestionum: Non igitur humana vita, ut multi errant, in centum viginti annis contracta est, siquidem invenimus quod post diluvium Abraham vixerit annos centum septuaginta quinque, et caeteri amplius ducentis et trecentis annis.

Sol cedit. Sol cursum suum agendo et cedit et succedit sibi. Cedit quidem, dum ab uno in alterum sui circuli transit locum; succedit autem, dum eiusdem semper partes quasi sese sequendo recurrit. Vel cedit, dum prima pars est, venit ultima. Sive cedit in ascendendo usque ad meridiem; succedit in descendendo usque ad occasum.

Brevibus intervallis. Breve intervallum est de momento ad aliud momentum.

Cum aliquid. Id est, aliquod sidus, ubi soli cedit ab hominibus; id est, cum locum dat atque succedit aliquod sidus hominibus, non ut transeat, sed tantum se moveat.

IOAN. NOV. SCHOLIA.---Hora Graecum nomen est. Ὡρα aspiratur, Latine vero ora, quae non tempus significat, sed spatii cuiusque aut magnitudinis extremitatem, ut locorum, regionum, vestium etiam, levem habet; non igitur idem est, spiritu namque distinguitur Graecum et Latinum. Horas autem Graeci vocant quatuor anni trimestria spatia nota, vulgo ver, aestatem, autumnum et hiemem, quas partes auctor est Eustathius Homerum intelligere in Iliade, ubi quatuor deas Horas introducit, quarum duae coelum aperiant, reliquae claudant. Aperitur autem coelum, ut tradunt et physici, et probat Aristoteles lib. II de Generatione et corruptione, a bruma usque ad solstitium, quod tempus est generationis; clauditur vicissim a solstitio usque ad brumam, quod tempus vocant Corruptionis. Toto enim hoc tempore sol decedit; sed vulgatiore significatione temporis momentum quoddam significat diei civilis partem vicesimam quartam, scriptores aequinoctiales vocant, et sunt toto anno aequales, quae dum fiunt, oritur mundi semuncia, id est, vicesima quarta pars alias diei naturalis, quae a nocte distinguitur; partim significat duodecimam, hae sunt inaequales, aestate namque longe sunt huius generis horae. Hiberna itaque nox quia prolixa est, nocturnas habet longiores horas.

]

Tempora momentis, horis, diebus, mensibus, annis, saeculis et aetatibus dividuntur. Momentum est minimum atque angustissimum tempus, a motu siderum dictum: est enim extremitas horae in brevibus intervallis, cum aliquid sibi cedit atque succedit. Hora Graecum nomen est, et tamen Latinum sonat: [A, hora est finis. Vide ad init. variantium Lectionum praecedentis libri quid diximus de codicibus collatis.] hora enim finis est temporis, sicut et, horae sunt fines maris, fluviorum, vestimentorum.

Constat autem hora quatuor punctis, decem minutis, [Omittunt quindecim partibus A, B, C.] quindecim partibus, XL momentis. Et notandum propter errorem cavendum [A add. est.], quod computus partim natura, partim auctoritate vel consuetudine, nitatur: natura, ut [A, ut dicitur.], annum communem duodecim menses lunares habere: consuetudine, ut menses triginta diebus computari: auctoritate, ut hebdomadam septem feriis constare.